support-doctors-nurses-Smartphonegreece physiciansweekly

Σε μια νέα μελέτη, οι ερευνητές εντοπίζουν τρεις κλινικούς φαινοτύπους COVID-19, οι οποίοι αντανακλούν πληθυσμούς ασθενών με διαφορετικές συννοσηρότητες, επιπλοκές και κλινικά αποτελέσματα. Οι τρεις φαινότυποι περιγράφονται σε μια δημοσίευση που δημοσιεύθηκε αυτήν την εβδομάδα στο ανοιχτό περιοδικό PLOS ONE από τους πρώτους συγγραφείς Elizabeth Lusczek και Nicholas Ingraham του Πανεπιστημίου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, ΗΠΑ και συναδέλφους. Οι φαινότυποι I, II και III παρουσιάζουν διαφορετικά χαρακτηριστικά και παρουσιάζουν δυσμενείς, φυσιολογικές και ευνοϊκές κλινικές εκβάσεις αντίστοιχα

Το COVID-19 έχει μολύνει περισσότερα από 18 εκατομμύρια άτομα και έχει οδηγήσει σε περισσότερους από 700.000 θανάτους σε όλο τον κόσμο. Η παρουσίαση του τμήματος έκτακτης ανάγκης ποικίλλει ευρέως, υποδηλώνοντας ότι υπάρχουν ξεχωριστοί κλινικοί φαινότυποι και, το σημαντικότερο, ότι αυτές οι ξεχωριστές φαινοτυπικές παρουσιάσεις μπορεί να ανταποκρίνονται διαφορετικά στη θεραπεία.

Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν ηλεκτρονικά αρχεία υγείας (EHR) από 14 νοσοκομεία στις μεσοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες και από 60 κλινικές πρωτοβάθμιας περίθαλψης στην πολιτεία της Μινεσότα. Τα δεδομένα ήταν διαθέσιμα για 7.538 ασθενείς με επιβεβαιωμένο με PCR COVID-19 μεταξύ 7 Μαρτίου και 25 Αυγούστου 2020. 1.022 από αυτούς τους ασθενείς χρειάστηκαν εισαγωγή στο νοσοκομείο και συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη. Τα δεδομένα για κάθε ασθενή περιλάμβαναν συννοσηρότητες, φάρμακα, εργαστηριακές τιμές, επισκέψεις σε κλινικές, πληροφορίες εισαγωγής στο νοσοκομείο και δημογραφικά στοιχεία ασθενών.

  1. 613 ασθενείς, (60 %)οι περισσότεροι ασθενείς που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη, παρουσίασαν αυτό που οι ερευνητές ονόμασαν «φαινότυπος II». Αυτοί οι ασθενείς που αντιμετωπίσουν μέτρια συμπτώματα.
  2. 236 ασθενείς (23,1%) παρουσίασαν «φαινότυπο Ι» ή «ανεπιθύμητο φαινότυπο», ο οποίος συσχετίστηκε με τα χειρότερα κλινικά αποτελέσματα. Αυτοί οι ασθενείς είχαν το υψηλότερο επίπεδο αιματολογικών, νεφρικών και καρδιακών συννοσηρότητας (όλοι p <0,001) και ήταν πιθανότερο να είναι μη Λευκοί και μη Αγγλόφωνοι.
  3. 173 ασθενείς (16,9 %) παρουσίασαν «φαινότυπο III» ή «ευνοϊκό φαινότυπο», το οποίο συσχετίστηκε με τα καλύτερα κλινικά αποτελέσματα. Απροσδόκητα, παρά το χαμηλότερο ποσοστό επιπλοκών και τη θνησιμότητα, οι ασθενείς σε αυτήν την ομάδα είχαν το υψηλότερο ποσοστό αναπνευστικών προβλημάτων (p = 0. 002) καθώς και 10% μεγαλύτερο κίνδυνο επανεισδοχής στο νοσοκομείο σε σύγκριση με τους άλλους φαινοτύπους.
  4. Συνολικά, οι φαινότυποι Ι και II συσχετίστηκαν με 7,30 φορές (95% CI 3,11-17,17, p <0,001) και 2,57 φορές (95% CI 1,10-6,00, p = 0,03) αυξήσεις στον κίνδυνο θανάτου σε σχέση με τον φαινότυπο III.

Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ειδική για τον φαινότυπο ιατρική περίθαλψη θα μπορούσε να βελτιώσει τα αποτελέσματα του COVID-19 και προτείνει ότι απαιτείται μελλοντική έρευνα για τον προσδιορισμό της χρησιμότητας αυτών των ευρημάτων στην κλινική πρακτική.

Οι συγγραφείς προσθέτουν: «Οι ασθενείς δεν πάσχουν από COVID-19 με ομοιόμορφο τρόπο. Προσδιορίζοντας παρόμοιες ομάδες που επηρεάζονται, όχι μόνο βελτιώνουμε την κατανόησή μας για τη διαδικασία της νόσου, αλλά αυτό μας επιτρέπει να στοχεύουμε με ακρίβεια μελλοντικές επεμβάσεις στους ασθενείς με υψηλότερο κίνδυνο».


Πηγές:

via

PLOS

via 2

Advertisement