photo:abes
Ένα υποψήφιο εμβόλιο για τον HIV που αναπτύχθηκε στο Duke Human Vaccine Institute πυροδότησε χαμηλά επίπεδα ενός αόριστου τύπου αντισωμάτων HIV που εξουδετερώνουν ευρέως τον ιο, σε μια μικρή ομάδα ατόμων που συμμετείχαν σε μια κλινική δοκιμή του 2019.
Το εύρημα, που δημοσιεύτηκε στις 17 Μαΐου στο περιοδικό Cell , όχι μόνο παρέχει απόδειξη ότι ένα εμβόλιο μπορεί να προκαλέσει αυτά τα αντισώματα για την καταπολέμηση διαφόρων στελεχών του HIV, αλλά ότι μπορεί επίσης να ξεκινήσει τη διαδικασία εντός εβδομάδων, θέτοντας σε κίνηση μια ουσιαστική ανοσοαπόκριση.
Το υποψήφιο εμβόλιο στοχεύει μια περιοχή στο εξωτερικό περίβλημα του HIV-1 που ονομάζεται εγγύς εξωτερική περιοχή της μεμβράνης (MPER), η οποία παραμένει σταθερή ακόμη και όταν ο ιός μεταλλάσσεται. Τα αντισώματα έναντι αυτής της σταθερής περιοχής στο εξωτερικό περίβλημα του HIV μπορούν να εμποδίσουν τη μόλυνση από πολλά διαφορετικά κυκλοφορούντα στελέχη του HIV.
«Αυτή η εργασία είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός καθώς δείχνει τη σκοπιμότητα πρόκλησης αντισωμάτων με ανοσοποιήσεις που εξουδετερώνουν τα πιο δύσκολα στελέχη του HIV», δήλωσε ο Barton F. Haynes, MD, διευθυντής του Duke Human Vaccine Institute (DHVI). «Τα επόμενα βήματά μας είναι να δημιουργήσουμε πιο ισχυρά εξουδετερωτικά αντισώματα έναντι άλλων τοποθεσιών στον ιό HIV για να αποτρέψουμε τη διαφυγή του ιού. Δεν είμαστε ακόμη εκεί, αλλά ο δρόμος προς τα εμπρός είναι πλέον πολύ πιο ξεκάθαρος.»
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε δεδομένα από μια κλινική δοκιμή φάσης του υποψηφίου εμβολίου που αναπτύχθηκε από τους Haynes και S. Munir Alam, Ph.D., στο DHVI.
Είκοσι υγιείς, αρνητικοί στον ιό HIV εγγράφηκαν στη δοκιμή. Δεκαπέντε συμμετέχοντες έλαβαν δύο από τις τέσσερις προγραμματισμένες δόσεις του ερευνητικού εμβολίου και πέντε έλαβαν τρεις δόσεις.
Μετά από δύο μόλις ανοσοποιήσεις, το εμβόλιο είχε ρυθμό απόκρισης ορού 95% και ποσοστό απόκρισης Τ-κυττάρων CD4+ αίματος 100% – δύο βασικές μετρήσεις που έδειξαν ισχυρή ανοσολογική ενεργοποίηση. Οι περισσότερες από τις αποκρίσεις ορού χαρτογραφήθηκαν στο τμήμα του ιού που στοχεύει το εμβόλιο.
Είναι σημαντικό ότι μετά από δύο μόλις δόσεις προκλήθηκαν ευρέως εξουδετερωτικά αντισώματα.
Ένας συμμετέχων παρουσίασε μια ακίνδυνη αλλεργική αντίδραση, παρόμοια με σπάνια περιστατικά που αναφέρθηκαν με τους εμβολιασμούς κατά του COVID-19. Η ομάδα διερεύνησε την αιτία του συμβάντος, η οποία πιθανότατα προήλθε από πρόσθετο.
«Για να ληφθεί ένα ευρέως εξουδετερωτικό αντίσωμα, πρέπει να συμβεί μια σειρά από γεγονότα και συνήθως χρειάζονται αρκετά χρόνια μετά τη μόλυνση», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Wilton Williams, Ph.D., αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Χειρουργικής του Duke και μέλος του DHVI. «Η πρόκληση ήταν πάντα η αναδημιουργία των απαραίτητων γεγονότων σε μικρότερο χρονικό διάστημα χρησιμοποιώντας ένα εμβόλιο. Ήταν πολύ συναρπαστικό να δούμε ότι, με αυτό το μόριο εμβολίου, θα μπορούσαμε πραγματικά να αναδυθούν εξουδετερωτικά αντισώματα εντός εβδομάδων.»
Άλλα χαρακτηριστικά του εμβολίου ήταν επίσης πολλά υποσχόμενα, κυρίως το πώς τα κρίσιμα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος παρέμειναν σε μια κατάσταση ανάπτυξης που τους επέτρεψε να συνεχίσουν να αποκτούν μεταλλάξεις, ώστε να μπορούν να εξελιχθούν μαζί με τον συνεχώς μεταβαλλόμενο ιό.
Οι ερευνητές είπαν ότι υπάρχει περισσότερη δουλειά που πρέπει να γίνει για να δημιουργηθεί μια πιο ισχυρή απόκριση και να στοχευτούν περισσότερες περιοχές του φακέλου του ιού. Ένα επιτυχημένο εμβόλιο για τον HIV πιθανότατα θα έχει τουλάχιστον τρία συστατικά, όλα στοχευμένα σε διαφορετικές περιοχές του ιού.
«Τελικά, θα χρειαστεί να χτυπήσουμε όλες τις τοποθεσίες στο φάκελο που είναι ευάλωτες, ώστε ο ιός να μην μπορεί να διαφύγει», είπε ο Χέινς. «Αλλά αυτή η μελέτη δείχνει ότι ευρέως εξουδετερωτικά αντισώματα μπορούν πράγματι να προκληθούν στους ανθρώπους με εμβολιασμό. Τώρα που γνωρίζουμε ότι η επαγωγή είναι δυνατή, μπορούμε να αντιγράψουμε αυτό που κάναμε εδώ με ανοσογόνα που στοχεύουν τις άλλες ευάλωτες θέσεις στο φάκελο του ιού.»